Overtuigende klasse

De jazzy klanken uit Brazilië stralen de relaxte sfeer uit die verwacht mag worden. Maar daarnaast staat het album Mulata de arroz bol van de ingehouden uitspattingen. Die spanningsboog waar Miki zich van bedient voelt even verfrissend als warm aan. De hitte is voelbaar in de muziek die de kamer vult.

Innige relatie 
De begeleiding van Miki is in handen van een kwartet op piano, bas, klarinet en drum. Er is ook een gastmusicus: de bugelspeler João Moreira die in ‘Mãe Negra’ zijn bijdrage speelt. Deze song vormt – niet alleen vanwege die muzikale toevoeging maar zeker ook vanwege de afgewogen compositie – een van de fraaiste momenten van het album. Het lied straalt vanaf de allereerste noten een spanning uit die de luisteraar geboeid houdt tijdens het vervolg. Pianist Paulo Barros speelt een belangrijke rol, zowel op dit album als tijdens de live-optredens. Bij ‘Alegriá’ komen de beelden van haar optreden in Maastricht, zo’n drie jaar, geleden feilloos naar boven. De overtuiging en de innige relatie die Miki aangaat met haar liedjes zorgen voor een uitgebalanceerde voordracht die nergens gemaakt, maar juist vol emotie klinkt.

Laatbloeier 
Adriana Miki is een laatbloeier als componist en zangeres. Dit resulteert in een heel eigenwijze stijl die wars is van invloeden van buiten. Miki is zowel compositorisch als in uitvoering vooral zichzelf binnen de stijl van de Braziliaanse jazz, wel is ze lichtjes beinvloed door haar afkomst en woonomgeving. Het begeleidende tekstvel met introductie van co-componist Léo Mnax staat vol met superlatieven en uitroeptekens. Dit bevlogen intro voor het tweede album van Miki schetst een belofte die ruimschoots wordt ingelost bij beluistering. Miki overtuigt in de rust die past bij de Braziliaanse muziek. De klasse die deze zangeres tentoonspreidt is van een zeldzame hoogte. Wie Miki al live heeft mogen aanschouwen kijkt reikhalzend uit naar vertolkingen van Mulata de arroz voor publiek.